Piepende remmen en klimmende apen
Marjan heeft zin in de nieuwe schoolweek, maar eerst moet ze een drukke weg oversteken. Ze kijkt van links naar rechts, steeds opnieuw. Tot ze in de stroom auto’s een gaatje ziet. Daar, na die vrachtauto kan ze naar de overkant.
Piepende remmen. Een klap. Nog steeds die piepende remmen.
Marjan haat logeren en toch moet ze in het ziekenhuis blijven. Plat in bed, zonder ook maar het dunste kussen onder haar hoofd. Ze wil niet praten met de zusters en al helemaal niet spelen met de andere kinderen in haar zaal. Ze wil naar huis!
De regels zijn ook heel streng en Marjan heeft bovendien afschuwelijke hoofdpijn. Maar het ergst is misschien nog wel dat haar moeder zo vreemd doet en alle vragen ontwijkt. Waarom is dat?
Piepende remmen en klimmende apen gaat over de warme, maar soms knellende band tussen Marjan en haar moeder. Over je alleen voelen als iedereen zwijgt. Over hoe dat verandert als je wel met elkaar praat en elkaar wat ruimte geeft. En zo stapt een stoere Marjan na een paar weken uit haar ‘bed met een hekje’. De wijde wereld in.
Naast de mooie kleurenillustratie op het omslag, staan er in het boek sfeervolle zwart-wit illustraties van Roelof van der Schans.
Het verhaal van Marjan speelt zich ongeveer vijftig jaar geleden af. Achter in het boek kun je zien dat ziekenhuizen tegenwoordig meer rekening houden met kinderen. Gelukkig maar! Dit laatste deel van het boek is in overleg met de stichting Kind en Ziekenhuis samengesteld. Een voorbeeld van zo’n pagina staat hiernaast.
Echt gebeurd?
Het ongeval is Wilma zelf overkomen. Ze was 6 jaar oud toen ze werd aangereden bij het kruispunt de Rusthoek in Wateringen (een dorp vlakbij Den Haag, onderdeel van de gemeente Westland).
Veel van de dingen in het boek zijn dan ook echt gebeurd. Maar het meisje in ‘Piepende remmen en klimmende apen’ heet niet voor niets Marjan. Daardoor kon Wilma de hoofdpersoon in het boek iets ouder maken dan zij zelf was toen ze in het ziekenhuis belandde en hoefde niet alles in het verhaal precies te kloppen. Het geheim waar Marjan in het ziekenhuis al achter komt, heeft Wilma bijvoorbeeld in werkelijkheid pas veel later gehoord.
Wilma was trouwens op weg naar school: de Pieter van der Plasschool in Wateringen. Weet je dat die school nog steeds bestaat? Het nieuwe schoolgebouw staat nog op dezelfde plaats.
Het kruispunt werd echt de Rusthoek genoemd, naar het restaurant op een van de hoeken. Er is nog steeds een restaurant op die plek, alleen heet het niet meer zo.
Het kruispunt kreeg een tijd na Wilma’s ongeluk verkeerslichten. Nu is er een rotonde. Zoek het maar eens op een kaart van Wateringen: de straten die er op uitkomen zijn: de Ambachtsweg (waar Wilma woonde) met in het verlengde daarvan de Kerklaan, de Noordweg en in het verlengde daarvan de Poeldijkseweg.
Digibordles
De bij dit boek ontwikkelde digibordles gaat o.a. over het ziekenhuis van 50 jaar geleden (de tijd waarin het boek zich afspeelt) en hoe het er nu aan toe gaat. De les kan gebruikt worden als het hele boek is voorgelezen of steeds na een deel ervan. U kunt er eventueel ook voor kiezen om delen van het boek voor te lezen en de tussengelegen hoofdstukken samen te vatten.
De les is bestemd voor de midden-/bovenbouw van het basisonderwijs. Gebruik in de klas is toegestaan, maar uitsluitend met bronvermelding. U kunt hem hier downloaden.
Boekgegevens
| Soort boek | (voor)leesboek 7+ |
| Auteur | Wilma Degeling |
| Illustraties | Roelof van der Schans |
| Uitgever | Uitgeverij Menuet |
| ISBN | 978-94-91707-05-6 |
| Aantal pagina's | 206 |
| Prijs | 16,50 |
| Beschikbaarheid | bestellen |
| Uitvoering | harde kaft, gebonden |
| Afmetingen | 150x20x220 mm |
| Gewicht | |
| Verschenen | 2013 |
Recensies
Boekenbijlage.nl:
Eng is erger dan au
(...)
Het boek speelt zich zo’n vijftig jaar geleden af. Een heel groot verschil met nu. Goed uitgewerkt door Wilma Degeling, die als toegift een heel leuk stukje over “naar het ziekenhuis” heeft geschreven. Met de verschillen tussen toen en nu. Wat ik ook heel leuk vond, is dat het boek helemaal uit de persoon van Marjan is geschreven. Haar onmacht, verdriet, boosheid en angst zijn goed weergegeven. (...)
Een mooi themaboek dus, dat is voorzien van foto’s, die zijn bewerkt zodat ze illustraties lijken. Leuk geschreven, met veel details, die we ons nu niet meer kunnen voorstellen. Een goed voorleesboek voor een kind dat bijvoorbeeld net een ziekenhuisopname achter de rug heeft.
Lees hier de gehele recensie.
De Boekenkast:
‘Piepende remmen en klimmende apen’ is een leuk kinderboek over een meisje dat in het ziekenhuis belandt. Ook over de soms moeilijke relatie tussen haar en haar moeder.
Het is een goed geschreven verhaal, verdeeld in kleine hoofdstukken waardoor het boek gemakkelijk leest voor de jonge lezertjes.
Achteraan het boek is er een bijlage met foto’s en tekst over het ziekenhuis vroeger en nu.
Lees hier de volledige recensie.